Pro-actief met improvisatietraining

Onlangs kreeg ik een telefoontje van SD Worx, waarvoor ik wel eens trainingen geef, met de vraag ik iets kon doen rond pro-activiteit en dit op een interactieve ervaringsgerichte manier. De improvisator in mij zei natuurlijk onmiddellijk ja, ook al wist ik niet onmiddellijk hoe ik dat zou aanpakken.

Ik neusde wat rond, verdiepte mij in pro-activiteit en al snel legde ik de link met heel wat improvisatie-oefeningen om rond het thema te werken. Veel oefeningen gaan immer over initiatief nemen, één van de basisingrediëntien van pro-activiteit. Daarnaast oefende we ook op een open, positieve mindset, alert en 'uit je hoofd' zijn en bewust luisteren.

Steeds meer voelde ik dat impro heel wat antwoorden geeft als je het thema pro-activiteit ermee wil benaderen. Maar met één ding bleef ik toch wat zitten. In heel wat artikels las ik immers dat een pro-actief iemand steeds goed voorbereid dient te zijn en een improvisator gaat juist zonder voorbereiding het podium op. Maar toen hoorde ik mij tijdens die workshop iets zeggen dat ik niet op voorhand had bedacht: improviseren is voorbereid zijn op het onverwachte, het onvoorziene, het onvoorspelbare. Je bent hier op voorbereid omdat je een aantal skills en een bepaalde mindset hebt ontwikkeld. Die vaardigheden zijn onze voorbereiding op wat er ook mag gebeuren, ze laten je nooit in de steek.

En dit is pro-actief zijn ook: wie zich ondanks een goed planning, de nodige kennis ter zake kan aanpassen aan wat een (onverwachte) situatie vraagt en een oplossing kan formuleren, is pro-actief bezig.

Gepost op 18 okt 2016 -